சரியான நேரமிது!

நான் செல்லும் பாதையெல்லாம் 

தொடரும் விழியை நானறிவேன்.

வாய் திறவா உன் நிலையாலே 

மௌனமாய் செல்கின்றேன்.

மேய்ந்திட பார்க்கிறாயோ 

வேலியற்ற பயிரென.

சந்தைப்பொருளாய் நினைத்தாயோ 

விற்பனையில் பெற்று விட.   

காலிலே மெட்டியிட்டு 

காட்டிட வழியுமில்லை.- நெற்றிப் 

பொட்டிடவும் முடியவில்லை 

சாதியெனும் சட்டத்தால்.

புது வாழ்வு உனக்கென 

வகுத்துக் கொண்டு, 

குடும்ப வாழ்வில் மகிழ்வாக 

நீயுயர்ந்து வாழ்ந்திடவும்   

செல்லரித்த மனமுடனே 

செல்லாக்காசாய் ஆகுமுன்னே,

அறியா உன் மனமும் 

அறியட்டும் இதைப் படித்து.

பாசமுடன் நினைக்கின்றேன் 

உடன்பிறவா நிலையிருந்தும்/.